500 μέρες με τον Ματίας!

Δεν είναι αισθηματικό δράμα για το αδιέξοδο των σχέσεων. Είναι ποδοσφαιρικό έπος για την μεταμόρφωση μιας ομάδας! Ο Ματίας Αλμέιδα και ο έρωτας με την ΑΕΚ είναι η ταινία της χρονιάς…

365 μέρες. Τόσες έχουν περάσει, μην ξεγελιέσαι. Δεν είναι δύο χρόνια, ούτε πέντε, ούτε καμιά δεκαετία πίσω – ένα στοιχειωμένο στατιστικό που ανασύρεται από το στοιχειωμένο συρτάρι κάθε χρόνο. 13 ματς χωρίς νίκη σε ντέρμπι! 14 ματς χωρίς νίκη σε ντέρμπι! 1 νίκη σε 13 ντέρμπι. 3 νίκες σε 35. Χειμώνας του 2019. Φθινόπωρο του 2020. Άνοιξη του 2021. Άνοιξη του 2022. Σαν κολεξιόν δεν ακούγεται; Μόνο που οι κολεξιόν πριν τον Ματίας Αλμέιδα και μετά τον τίτλο του 2018 είχαν μόνιμο χρώμα το μαύρο. Το κίτρινο ή έστω οποιοδήποτε φωτεινό χρώμα απουσίαζε. Εξ ολοκλήρου ή στην καλύτερη των περιπτώσεων είχε κάποιες ανεπαίσθητες πινελιές.

Αισθητή η διαφορά έτσι δεν είναι; Γιατί υπάρχουν αριθμοί που ξεγελούν και μετά υπάρχουν και οι αριθμοί που υπερασπίζονται την αλήθεια. Η ΑΕΚ από το 2018 ως το 2022 είχε 5 νίκες σε 61 παιχνίδια. 5 νίκες σε 61 παιχνίδια μέσα σε τέσσερις σεζόν. Το ποσοστό των νικών της απέναντι σε Παναθηναϊκό, Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ ήταν στο 3%. Τέτοιο ποσοστό είχαν κάποτε οι λογαριασμοί καταθέσεων και μονίμως η αύξηση των μισθών σε βάθος… δεκαετίας! Α, και η ημερήσια αύξηση στην τιμή της βενζίνης όταν πλησιάζει τριήμερο. Ο Ματίας Αλμέιδα πήρε μια διαλυμένη ψυχολογικά ομάδα και την έκανε πρωταθλήτρια. Πήρε μια ομάδα που παρέπαιε στα μεγάλα ματς και την έκανε νικήτρια. Μια ομάδα που έγραφε το ένα αρνητικό ρεκόρ μετά το άλλο και την μπόλιασε με αποφασιστικότητα. Μια ομάδα που είχε να νιώσει κυρίαρχη στα ντέρμπι από τη σεζόν 2017-18 – διόλου συμπτωματικό ότι και τότε είχε κατακτήσει τον τίτλο.

5-3-1 ήταν το ρεκόρ του Μανόλο Χιμένεθ εκείνη τη σεζόν, με μοναδική ήττα στον τελικό του κυπέλλου από τον ΠΑΟΚ. Κι έκτοτε η κατάρα… Η κατάρα να μην μπορεί να πάρει νίκη σε ντέρμπι. Η κατάρα να μετράει αρνητικά ρεκόρ απέναντι στον Ολυμπιακό, απέναντι στον ΠΑΟΚ και λιγότερο απέναντι στον Παναθηναϊκό, που είχε κι εκείνος τα δικά του. Μοιάζει σαν μια παλιά ιστορία που διηγούνται οι παππούδες στα εγγόνια τους για να εκτιμούν εκείνα τις μέρες που ζουν. Όμως δεν είναι καθόλου παλιά. Δεν είναι καθόλου, μα καθόλου παλιά.

Ένα χρόνο πριν…

Κάτι παραπάνω από 365 μέρες. Η στρογγυλοποίηση είναι μερικές φορές υπέρ του συντάκτη για να βγάζει τίτλους και υπέρ των γονέων για να πιέζουν τα παιδιά τους (σ.σ. «τελείωνε και πήγαινε για ύπνο, πήγε 12 η ώρα», φωνάζουν κατά τις 11.10μμ). Αν θέλουμε να είμαστε ακριβείς, ο Ματίας Αλμέιδα είναι, από την ημέρα της ανακοίνωσης, προπονητής της ΑΕΚ 495 μέρες και από το περυσινό ντέρμπι έχουν περάσει 365+14 μέρες. Η Ένωση είχε κερδίσει τελευταία φορά σε ντέρμπι σε 5 Δεκεμβρίου του 2021, 1-0 τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ. Έκτοτε είχε παίξει έντεκα ματς και δεν είχε κερδίσει ούτε ένα. Αν, μάλιστα, προσθέσουμε και την… πρωτοτυπία εκείνης της σεζόν να μην κερδίζει ούτε τον Άρη φτάνουμε στα 14 ματς χωρίς νίκη με το λεγόμενο Big5, που ενίοτε χρησιμοποιείται επιπρόσθετα του Big4, το οποίο χρησιμοποιείται επιπρόσθετα του Big3. Δε βαριέσαι, όλοι πρόεδροι θέλουν να είναι και όλοι να νιώθουν ότι ανήκουν στην ελίτ.

Το πρώτο του ντέρμπι, λοιπόν, ήταν στις 11 Σεπτεμβρίου του 2022. Η ΑΕΚ έχασε. Καμία έκπληξη. Το σερί διευρύνθηκε στα δώδεκα ματς ή αν συνυπολογίσουμε και εκείνα με τον Άρη στα 15! Η Ένωση προηγήθηκε στην Λεωφόρο απέναντι στον Παναθηναϊκό, αλλά έχασε. Ο Ματίας Αλμέιδα θα σταθεί στη διαιτησία μετά το ματς, αλλά όχι μόνο σε αυτή… «Εμείς ξεκινάμε από αύριο τη δουλειά. Ο μόνος τρόπος για να βελτιωθείς στο ποδόσφαιρο είναι να δουλεύεις. Είναι αλήθεια πως όταν δουλεύεις πολύ και υπάρχουν αδικίες μπορεί να με εκνευρίσει. Πιστεύω στη θεία δίκη. Η αδικία είναι σύντομη. Δίνει τροφή σκέψης στον έξυπνο».

Ανάμεσα στις γραμμές είναι που βρίσκεις τα spoiler για το μέλλον. Αρκεί να ξέρεις να διαβάσεις ανάμεσα στις γραμμές και να ερμηνεύσεις όσα θέλουν να σου πουν. Το επόμενο ντέρμπι ήταν το πρώτο στην «Αγιά Σοφιά» και ήταν απέναντι στον ΠΑΟΚ, τον οποίο η ΑΕΚ δεν είχε κερδίσει εντός έδρας για εννέα συνεχόμενα παιχνίδια. Το αποτέλεσμα; 2-0 και η κατάρα αρχίζει να σπάει για μια ΑΕΚ που είχε, ήδη, περάσει νικηφόρα από το «Κλεάνθης Βικελίδης»…

Ακολουθεί η ισοπαλία στο Στάδιο Καραϊσκάκη με αρκούντως πειστική εμφάνιση: Ήταν ξεκάθαρο πια ότι η νοοτροπία του Ματίας Αλμέιδα, όπως και ο ίδιος την περιέγραψε, πρόσφατα είχε περάσει στους παίκτες. Ένα mindgame, το οποίο είχε κερδηθεί. «Έλεγα στους παίκτες τη λέξη πρωταθλητής κάθε μέρα. Κάθε μέρα τους έλεγα: «Δουλεύουμε για να είμαστε πρωταθλητές», «δουλεύουμε για να κερδίσουμε το Κύπελλο και να είμαστε πρωταθλητές», «δουλεύουμε για να γίνουμε πρωταθλητές». Δουλειά και πρωταθλητής. Νομίζω ότι ήταν σπουδαίοι ερμηνευτές αυτού που θέλαμε». Είναι συγκλονιστικό το πώς η επανάληψη κουρδίζει το μυαλό, γι’ αυτό και η επανάληψη μαζί με τη συνέπεια θεωρείται η αρχή της επιτυχίας.

Η συνέχεια ήταν ανάλογη: Η νίκη επί του Παναθηναϊκού στη Νέα Φιλαδέλφεια, η νίκη επί του Άρη, ο θρίαμβος επί του Ολυμπιακού! Κι εκεί σπάει ακόμα μια κατάρα… Η ΑΕΚ επικρατεί των ερυθρολεύκων με 3-0 για το κύπελλο Ελλάδας και σταματάει την καταμέτρηση. 16 ματς είχαν μαζευτεί: 11 παιχνίδια είχε κερδίσει ο Ολυμπιακός, πέντε είχαν λήξει ισόπαλα και η Ένωση είχε μείνει με την ανάμνηση της 7ης Φεβρουαρίου του 2018. Μόνο που με τον Ματίας Αλμέιδα είχε έρθει η στιγμή να δημιουργηθούν νέες αναμνήσεις.

Το καλό με την κανονικότητα είναι ότι δε θα κερδίζεις πάντα. Με τον ίδιο τρόπο που σε μια υγιή σχέση θα υπάρξουν καυγάδες, θα υπάρξουν μέρες που θα βαριέσαι και μέρες που θέλεις να μείνεις και λίγο μόνος βρε αδερφέ. Η ΑΕΚ δεν τα κέρδιζε όλα. Όμως μέσα από τις νίκες μαθαίνεις να ισορροπείς στις ήττες, με τον ίδιο τρόπο που οι ήττες σε κρατούν προσγειωμένο στους θριάμβους. Έχασε στην Τούμπα, έχασε από τον Ολυμπιακό στη Νέα Φιλαδέλφεια, ήρθε ισόπαλη με τον Παναθηναϊκό στην έδρα της και θα μπορούσε να είχε χάσει. Θα έχανε ξανά αργότερα από τον Ολυμπιακό για το κύπελλο. Όμως πάνω που ένιωθε ότι το έδαφος άρχισε να τρέμει λίγο, έβγαλε αντίδραση.

Κέρδισε 1-0 στην Τούμπα για τα πλέι οφ, και θα κέρδιζε 4-0 τον ΠΑΟΚ στην «Αγιά Σοφιά» λίγες μέρες πιο μετά. Κυρίως, όμως, πήγε στο Στάδιο Καραϊσκάκη και έσπασε ακόμα μια κατάρα. Γκρέμισε ακόμα ένα τείχος, ισοπέδωσε μια παράδοση και έζησε εκ νέου μέρες του 2018. Κι εκεί ήταν σα να τελείωσαν όλα, παρότι είχαν ακόμα δρόμο για να τελειώσουν. Εκεί ήταν σαφές ότι δεν υπάρχει επιστροφή. Εκεί όσοι δεν πίστευαν, πίστεψαν.

Ο Ματίας Αλμέιδα κλείνει σε μερικά 24ωρα 500 μέρες στον πάγκο της ΑΕΚ. Δεν είναι ένα αισθηματικό δράμα για τον έρωτα. Είναι ένα διδακτικό ντοκυμαντέρ για τη δουλειά, την αφοσίωση, και την πίστη. Αρχίζει και τελειώνει με μια πρόταση.

«Όσοι δεν πιστεύουν θα πιστέψουν».