Παγκοσμιο Κυπελλο Συλλογων-`Πόση… μπάλα, ακόμη, αντέχεις;`

Μετά το UEFA Nations League, το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων. Μετά από μια διοργάνωση που δεν είχαμε καταλάβει επί σειρά ετών πώς διεξάγεται, ξεκίνησε άλλη μια που δεν έχουμε καταλάβει… γιατί διεξάγεται. Κι αν το Nations League σου δίνει μαξιλαράκι πρόκρισης σε Μουντιάλ και Euro, κι αν μας… γλύκανε η Εθνική με την άνοδό της στη League A, όπου ως επί το πλείστον θα παίζει με τα… εθνικά μεγαθήρια της ηπείρου, η απορία για το Μουντιάλ Συλλόγων παραμένει.

Προφανώς, το τι θα… αφήσει θα το γνωρίζουμε στα μέσα Ιουλίου, μετά τον τελικό. Ωστόσο, με τις 32 ομάδες ήδη στις ΗΠΑ για το νεοσύστατο αυτό τουρνουά, τα ερωτήματα, οι απορίες και οι προβληματισμοί δεν είναι, δα, και λίγα.

Αντέχουν, οι παίκτες, κι άλλο; Σοβαροί να είμαστε.

Παραδείγματα, τρεις σύγχρονοι αστέρες του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Ο Χάρι Κέιν φόρεσε φέτος τη φανέλα της Μπάγερν σε 46 επίσημα ματς ενώ έπαιξε και σε άλλα 11 παιχνίδια με την εθνική Αγγλίας στη σεζόν 2024-25, συν άλλα 7 στο περσινό Euro της Γερμανίας. Σούμα, 64 σε 12 μήνες.

Αντίστοιχα ο Κιλιάν Εμπαπέ μέτρησε 56 επίσημα με τη Ρεάλ Μαδρίτης στη σεζόν, άλλα 6 με τη Γαλλία (καθότι έλειψε και από άλλα τέσσερα) και 6 στο Euro 2024, σύνολο 68.

Ο, δε, Λαμίν Γιαμάλ έφτασε τα 55 με την Μπαρτσελόνα φέτος, 7 με την Ισπανία (και έλειψε, καθότι τραυματίας, από άλλα τρία) συν 7 στον θρίαμβο του Euro, συνολικά 69. Αλλά αυτός γλίτωσε…

Και όχι, δεν αντέχουν. Βάλτε και 5 με 7 ματς στο Μουντιάλ Συλλόγων για τους Εμπαπέ και Κέιν, και έδεσε το γλυκό.

Έτερο, εξόχως αρνητικό, τα κριτήρια συμμετοχής στο Παγκόσμιο Συλλόγων, από το οποίο (αν είναι δυνατόν…) απουσιάζουν οι πρωταθλήτριες Αγγλίας και Ισπανίας (Λίβερπουλ και Μπαρτσελόνα), άντε να βάλουμε και την Αρσεναλ που έφτασε ως τους «4» του Champions League, εδώ καλά καλά δεν είχε προβλεφθεί εισιτήριο για τις φετινές νικήτριες Europa και Conference League (Τότεναμ και Τσέλσι), ούτε για την κάτοχο του Copa Sudamericana, την αργεντίνικη Ράσινγκ.

Ο λόγος; Εξηγήσιμος αλλά απλοϊκός: τα κριτήρια. Σου λέει (η FIFA), θα βάλω, αφού θα είναι ανά 4ετία το Μουντιάλ Συλλόγων, τις νικήτριες τροπαίων από το 2021 έως και το 2024. Προσοχή: 2024 για τουρνουά του 2025! Η Παρί Σεν Ζερμέν και η Ιντερ, φιναλίστ του τελικού του Champions League, μετέχουν ελέω ranking 4ετίας και όχι λόγω της φετινής τους πορείας. Αν π.χ. κατακτούσε το Champions League η Μπαρτσελόνα δεν, ξαναλέω, δεν θα μετείχε στο Μουντιάλ Συλλόγων 2025 αλλά σε αυτό του… 2029 (για το οποίο, ειρήσθω εν παρόδω, έχουν θέσει υποψηφιότητα διοργάνωσης η Αυστραλία καθώς και το τρίπτυχο Ισπανίας, Πορτογαλίας και Μαρόκου που ένα χρόνο μετά θα διοργανώσουν το Παγκόσμιο Κύπελλο – ΟΚ, έχει λογική).

Η ιδέα ενός Μουντιάλ Συλλόγων, όχι, κακή τελείως δεν είναι. Το timing όμως, δεδομένα ναι. Ένα καλοκαίρι ξεκούρασης είχαν οι παγκόσμιοι σταρ, ανάμεσα στο Euro 2026 και το Μουντιάλ του 2026 και ο Τζιάνι Ινφαντίνο έκρινε πως … η αγελάδα του ποδοσφαίρου έχει κι άλλο γάλα να δώσει.

Πλην όμως, εμπορικά και μαρκετινίστικα αν θέλετε, έχει ήδη αποτύχει. Τον Δεκέμβριο η DAZN, πίσω από την οποία κρύβονται (ως είχα γράψει μήνες πριν) ζάπλουτοι Σαουδάραβες, βρήκε αίφνης χρήματα: Είναι σαν τη Coca Cola που πάει με όλα, ως έλεγε και το γνωστό σλόγκαν… Η DAZN του σοβιετο-ουκρανικής καταγωγής Αμερικανού δισεκατομμυριούχου Λεν Μπλαβάτνικ, βρήκε το 1 δισεκ. ευρώ που έψαχνε (για να αποκτήσει τα τηλεοπτικά δικαιώματα του Μουντιάλ Συλλόγων) από σαουδαραβικά κεφάλαια – και εν συνεχεία να το μοιράσει στις συμμετέχουσες.

Η ιδέα ενός Μουντιάλ Συλλόγων δεν είναι καν νέα. Τον Δεκέμβριο του 1993 ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι, ιδιοκτήτης και πρόεδρος της Μίλαν τότε, έριξε στο τραπέζι της FIFA την ιδέα για τη διοργάνωση ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου ομάδων και, όντως, το 2000 και το 2055 έλαβαν χώρα δύο τουρνουά αλλά χωρίς έσοδα και χωρίς μεγάλη προβολή.

Δεν ξέρω προκαταβολικά αν, αγωνιστικά τούτο το τουρνουά, ξεχωρίσει και μας αφήσει κάτι (αλλά έχω σχεδόν βεβαιότητα, και το έγραψα κιόλας, πως οι λατινοαμερικάνικες ομάδες θα τα πάνε εξαιρετικά καθότι το καλοκαίρι μας είναι περίοδος high season για αυτούς).

Εμπορικά λοιπόν, χάλια έως τώρα. Κανένα sold out μέχρι στιγμής ενώ για την πρεμιέρα, ανάμεσα στην Ιντερ Μαϊάμι του Λιονέλ Μέσι και την Αλ Αχλί του -Αιγύπτιου- Τρεζεγκέ (0-0 έληξε, αλλά ήταν θεαματικό με αρκετές φάσεις…) παρέμεναν αδιάθετα πολλά εισιτήρια και από τη FIFA κατέβασαν άρον άρον τις τιμές.

Μετά την κλήρωση των αγώνων, τον περασμένο Δεκέμβριο, τα φθηνότερα κόστιζαν 349 δολάρια (περίπου 300 ευρώ). Τώρα έχουν πέσει στα 55 δολάρια (περίπου 47 ευρώ).

Και… ελληνιστί, αν το δείτε, ήδη απέτυχε. Και πώς να μην αποτύχει όταν κανένα κανάλι δεν ενδιαφέρθηκε πραγματικά (σ.σ. η ΕΡΤ το απέρριψε ως ασύμφορο) και εντέλει ο ΑΝΤ1 το πολυδιαφήμισε για να δείξει… μόλις 15 από τα 63 παιχνίδια, εκ των οποίων μονάχα 11 τηλεοπτικά (και τα άλλα μέσω διαδικτύου) – ενώ δεν θα μεταδοθεί κανένα από τα ματς της τελευταίας φάσης των ομίλων.

Τραγέλαφος. Πάλι καλά που το DAZN τα δείχνει δωρεάν και στη χώρα μας, εκεί κατέπεσε.

Κερασάκι στην τούρτα, δε, το Gold Cup που αναδεικνύει την πρωταθλήτρια της CONCACAF (Βόρεια και Κεντρική Αμερική). Διεξάγεται… παράλληλα με το Μουντιάλ Συλλόγων, σε Καναδά και ΗΠΑ και εκλέκτορας των ΗΠΑ, ο Μαουρίσιο Ποκετίνο, συγκρότησε αποστολή χωρίς τους παίκτες από Ιντερ Μαϊάμι, Σιάτλ και Λος Αντζελες αφού μετέχουν στο διασυλλογικό τουρνουά!

Ναι, εν κατακλείδι. Τα πάντα για το χρήμα. Αρκετοί από τους παίκτες που θα αγωνιστούν στο Παγκόσμιο Συλλόγων θα ξεκουραστούν μόνο δύο εβδομάδες προτού επιστρέψουν στους συλλόγους τους για την προετοιμασία ενόψει της νέας σεζόν. Η FIFA δεν δίνει δεκάρα…

Ένα Μουντιάλ Συλλόγων μέσα στον Ιανουάριο, αφού η FIFA επέβαλλε στις συνομοσπονδίες της μείωση των ομάδων που μετέχουν στα εθνικά πρωταθλήματα, θα ήταν ανεκτό. Αλλά, ευλόγως, είναι ανέφικτο…

About Author

Share via
Copy link