Ο Άρθουρ Φλεκ (Χοακίν Φοίνιξ) βρίσκεται υπό κράτηση σε μια πτέρυγα του νοσοκομείου Άρκαμ, κατηγορούμενος για τον φόνο 5 ανθρώπων – «ο ένας ζωντανά στην τηλεόραση!». Οι φύλακες τον δουλεύουν συνεχώς κι εκείνος τα υπομένει όλα στωικά, χωρίς να αντιδρά, σχεδόν χωρίς να μιλάει. Ο Τζόκερ μοιάζει εξαφανισμένος κάπου μέσα του – αν υπήρξε ποτέ – όμως ο Άρθουρ πρόκειται να δικαστεί σύντομα. Ως Άρθουρ φυσικά, όχι ως Τζόκερ.
Στο Άρκαμ, ο Άρθουρ θα γνωρίσει την Λι (πλήρες όνομα Χαρλίν Κουινζέλ, για τους φίλους Χάρλεϊ Κουίν), η οποία κάνει μουσική ψυχοθεραπεία και που σε αυτόν βλέπει μια έμπνευση για να ζωντανέψει τα χειρότερα ένστικτα της. Μέσα από κοινές τους μουσικοχορευτικές παρακρούσεις, ο Άρθουρ κι η Λι θα συνδεθούν ψυχικά και θα μοιραστούν κάτι βαθύτερο ακόμα ίσως κι από την ίδια την πραγματικότητα. Όμως μπορεί να της δώσει αυτό που ζητάει στα αλήθεια;
Στο ρόλο η Lady Gaga ενσαρκώνει την ιδέα της μεγάλης φαν την οποία ελκύουν όλα τα σκοτεινά στοιχεία μιας τραγικής φιγούρας όπως του Άρθουρ, και είναι γύρω από εκείνη – παρόλο που η ταινία την αφήνει σε μεγάλο βαθμό στο περιθώριο – που αυτό το σίκουελ ζωντανεύει, όταν αυτό συμβαίνει. Η ταινία ζωντανεύει όταν εμφανίζεται η Gaga, όταν τραγουδά (φυσικά), όταν αλλάζει σταδιακά την παρουσία της και την ενέργειά της μπροστά στα μάτια μας. Ή όταν απλώς υπάρχει στο βάθος κάποιας σκηνής, εισβάλοντας στο υποσυνείδητο του Άρθουρ, κι ακόμα και ως μια θολή παρουσία ή σκιά, καταφέρνει να αποτελεί σημείο φυγής για το μάτι του θεατή.
Είναι όμως μια ταινία εν τέλει ισχνή, σε πόλεμο με τον εαυτό της, με κάποιες ενδιαφέρουσες (διόλου κολακευτικές!) ιδέες γύρω από την σχέση με το fandom που δυστυχώς μένουν ανολοκλήρωτες. Τελικά όμως, από διάσπαρτες επιμέρους ιδέες (όπως το φιλμάκι στην αρχή) μέχρι στιλιστικές αποχωρήσεις (όπως την ίδια τη μιούζικαλ διάσταση του έργου), στην εκτέλεση τα πάντα μοιάζει μισοφτιαγμένα και αβέβαια.
Μουσικά νούμερα που δεν προσφέρουν στα αλήθεια κάτι πέρα από το τρικ της πρώτης φοράς και τον ευρύτερο συμβολισμό τους, και μια αδύναμη δομή χωρίς αληθινή πλοκή ή πολλές ιδέες, που αφήνει τελικά το φιλμ να κυλιέται αμήχανα για μια άνω των 2 ωρών διάρκεια που δεν δικαιολογείται. Τελικά ο μόνος άνθρωπος που μοιάζει στα αλήθεια να θέλει να είναι εκεί είναι η Lady Gaga.